W południowo-wschodniej części prowincji Kordoba, u podnóża żyznych równin i w otoczeniu kotła górskiego obszaru chronionego krajobrazu Sierras Subbéticas, znajduje się Priego de Córdoba.
Jest to jeden z obowiązkowych przystanków na Szlaku Kalifatu, europejskim szlaku kulturowym, który prowadzi przez Andaluzję z Kordoby do Grenady. Wśród jego zabytków podróżnik może podziwiać cywilne i religijne budowle w stylu barokowym, wzniesione w ciągu długich wieków świetności miasta. Gastronomia Priego charakteryzująca się użyciem oliwy z oliwek o własnej chronionej nazwie pochodzenia, dopełni każdej miejskiej podróży.
Wyjątkowe położenie, jakim cieszy się Priego, zostało już docenione przez Iberów i Rzymian, co potwierdzają prehistoryczne znaleziska z tego okresu historycznego. Hiszpańsko-muzułmański Baguh miał wielkie znaczenie w średniowiecznych buntach i powstaniach, aż w XIII wieku Ferdynand III włączył go do królestw chrześcijańskich. Dopiero sto lat później, dzięki Alfonsowi XI, fakt ten stał się ostateczny. Potomek Gonzalo Fernándeza de Córdoba, wielkiego kapitana, został mianowany pierwszym markizem Priego w XV wieku. Od tego momentu i wraz z rewolucją w przemyśle włókienniczym w XVIII wieku, miasto zmieniło swój profil i wzbogaciło się o piękne przykłady sztuki barokowej.W najwyższym miejscu znajduje się starówka Priego. Tutaj wzniesiono system obronny zamku, z którego zachowały się niektóre płótna i trzy wieże. Łuki podkowiaste i kapitele w stylu mudejar są świadectwem ważnej andaluzyjskiej spuścizny tego kompleksu. Dach czterospadowy kończy Torre del Homenaje.Obok znajduje się dzielnica Barrio de la Villa, grupa brukowanych uliczek, na które składają się ustronne place, bielone fasady i wąskie uliczki. Układ miasta ograniczony murami i wieżami, gdzie surowe ukształtowanie terenu nie dawało wystarczającej ochrony przed ewentualnymi napastnikami.Przegląd barokowej sztuki Priego może rozpocząć się w Parroquia Mayor de la Asunción, gdzie elementy zewnętrzne w stylu gotyckim i mudejar przekształcają się w barokowe wykończenia drewniane i dekoracje yesería wewnątrz. Jedną z jego artystycznych klejnotów jest kaplica Sagrario, której budowę rozpoczęto w XVIII wieku. Innym dobrym przykładem jest kościół Aurora, zaprojektowany przez Juana de Dios Santaella na wcześniejszej konstrukcji z XV wieku. Kapliczka, fasada, dekoracje yesería i wykończenia marmurowe to główne elementy, przy których podróżny musi się zatrzymać.Dwie inne świątynie, San Francisco i San Pedro, uzupełniają tę kulturalną trasę. Również tutaj zastosowano XV-wieczne kryterium przebudowy i dekoracji budynków zróżnicowaną dekoracją yesería, ołtarzykami i rzeźbami.Wśród zabytków cywilnych wyróżnia się fasada i dziedziniec z portykiem Rzeźni Królewskich, dom rodzinny Aniceto Alcalá Zamora — pierwszego prezydenta II Republiki — oraz fontanna Salud i fontanna Rey. Są to kompozycje neoklasyczne, w których wodotryski przeplatają się ze źródłami i elementami rzeźbiarskimi.Niezwykłym sposobem zagłębienia się w kulturę tego obszaru jest degustacja niektórych kulinarnych wyrobów, w których ważną rolę odgrywa oliwa z oliwek objęta chronioną nazwą pochodzenia Priego de Córdoba. Wielkanocna potrawka, indyk z migdałami, salmorejo (chłodnik pomidorowy), chivo al ajo arriero (koza w czosnku), schab wieprzowy czy kaszanka to niektóre z przysmaków lokalnej kuchni. Wśród deserów warto wspomnieć o cuajado de almendra (ciasto na bazie migdałów), piñonates (słodycze z orzeszków piniowych) i marmoladzie z pigwy.Z andaluzyjską gastronomią możemy się zapoznać poprzez wizyty w innych pobliskich miejscowościach, takich jak Kordoba czy Grenada, oba miasta wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ich historyczne centra i symboliczne budowle, takie jak Wielki Meczet, Alhambra, Generalife czy dzielnica Albaicín, przybliżą podróżnemu kluczowe elementy andaluzyjskiego dziedzictwa.Luque, Lucena, Carcabuey, Montefrío czy Loja to kolejne ciekawe miasta, w których zabytki są otoczona łagodnymi górskimi zboczami Sierras Subbéticas.
