Dzień kultury w Santiago de Compostela

Dzień w Santiago można rozpocząć wyłącznie w jeden jedyny sposób: w katedra. Wchodzimy wrotami prowadzącymi na plac Oradoiro, gdzie od samego ranka zaczynają schodzić się pielgrzymi ze wszystkich stron świata. Pierwszym elementem, który ujrzymy, jest Portal Chwały. Przed laty, za trumeau, ludzie odprawiali dziwny rytuał, polegający na trzykrotnym uderzeniu głową (delikatnie) w rzeźbę przedstawiającą mistrza Mateo. Zwyczaj ten zapoczątkowali studenci, którzy zazwyczaj robili to, aby posiąść inteligencję i mieć szczęście na egzaminach. 

Postępujemy zgodnie z tym, co nakazuje tradycja podczas zwiedzania katedry, i udajemy się do krypty, gdzie spoczywają szczątki apostoła. Wejdziemy również na ołtarz główny, aby objąć figurę św. Jakuba, a także kontemplować katedrę z innej niż zwykle perspektywy. Przechodząc przez ambit, ujrzymy tzw. Święte Drzwi, które są otwierane jedynie w Roku Jubileuszowym (kiedy dzień 25 lipca przypada w niedzielę). Przekroczenie tych wrót sprawia niesamowite wrażenie, choć w Roku Świętym, ze względu na ogromny napływ tłumów, trzeba na tę chwilę poczekać.Wstęp do katedry jest wolny. Niemniej aby móc uzyskać dostęp do niektórych stref, należy wcześniej zarezerwować możliwość wejścia do nich. Konkretnie zaś można dokonać trzech typów rezerwacji: wizyta w Pórtico de la Gloria (istnieją również bezpłatne zaproszenia na zwiedzanie Portalu Chwały, które można odebrać na parterze Domu Dziekana - Casa do Deán), zwiedzanie Stałej Wystawy oraz wizyta w Muzeum Sztuki Sakralnej Santa María Real La de Sar.

Decydujemy się na zwiedzanie dachów katedry z przewodnikiem, co pozwoli nam wejść na jej pokrycie oraz podziwiać stare miasto z góry. W tym celu kierujemy nasze kroki w stronę Muzeum, znajdującego się obok katedry przy placu Plaza del Obradoiro. Trasa zwiedzania wiedzie nas przez wnętrza pałacu Gelmírez, przebiega przez galerię katedry (ponad Portalem Chwały) i wspina się na dachy świątyni. Wiatr we włosach, lokalizacja, perspektywa… Po prostu brak słów.Aby upewnić się, że możemy zwiedzić dachy katedry, najlepiej jest dokonać wcześniejszej rezerwacji na stronie internetowej. Za katedrą, wychodząc przez portal Puerta de la Azabachería, udajemy się na plac Inmaculada, gdzie znajduje się kościół San Martín Pinario. W środku obejrzymy, między innymi, odrestaurowany chór wykonany z drewna orzechowego, który dawniej mieścił się w katedrze.

Wracamy do katedry, aby uczestniczyć we Mszy Pielgrzyma. Jest ona odprawiana codziennie o godzinie 12.00. Podczas tej ceremonii wita się wszystkich pielgrzymów, którzy ukończyli szlak pielgrzymkowy Camino de Santiago.Jeśli chcesz ujrzeć w akcji wewnątrz katedry słynny wieki trybularz o nazwie Botafumeiro, pamiętaj, że jest on uruchamiany tylko w niektóre dni roku podczas uroczystości liturgicznych. Jeśli chce się poprosić o jego uruchomienie, należy zgłosić się do Biura Obsługi Pielgrzymów. Z uwagi na prowadzone obecnie prace remontowe wewnątrz Katedry, Botafumeiro nie jest uruchamiany.Po mszy udajemy się na spokojny spacer po placach otaczających katedrę (Quintana, Platerías, Obradoiro), aby przyjrzeć się szczegółom każdej fasady i uwiecznić je na zdjęciach.

Udajemy się w kierunku ulic Rúa do Franco, Raíña i Rúa do Villar, zlokalizowanych na obszarze starego miasta. Znajdziemy tu biuro informacji turystycznej i biuro pielgrzyma, a także liczne lokale i sklepy oferujące wyroby rzemieślnicze, pamiątki, odzież, jedzenie itp., a nawet małe targi z książkami i antykami. Do typowych produktów należą wyroby ze srebra i gagatu oraz pamiątki związane ze szlakiem pielgrzymkowym Camino de Santiago i samym apostołem (kadzielnice, muszle, laski pielgrzyma itd.). Należą do nich również ceramika, skóry, klasyczne dudy galicyjskie czy lalki „meigas” (tak nazywane są czarownice w Galicji). Równolegle do tych ulic biegną dwie inne trasy handlowe: rúa Nova i rúa Calderería, które są często odwiedzane przez mieszkańców Santiago podczas ich codziennych zakupów.

Przy ulicy Rúa do Franco zatrzymamy się na chwilę, aby obejrzeć renesansowy dziedziniec budynku Colegio Fonseca - siedziby biblioteki Uniwersytetu w Santiago de Compostela. W tej okolicy znajduje się też wiele barów i restauracji. W dowolnym dla nas momencie możemy zatrzymać się na obiad. Skosztujemy typowych lokalnych przekąsek i dań. Sugerujemy ośmiornicę pulpo a feira, golonkę z lokalną odmianą kapusty lub ziemniakami, galicyjską empanadę, „zorza” (rodzaj aromatycznego gulaszu wieprzowego), kalmary, papryczki z Padrón (tylko w sezonie; uwaga: niektóre bardzo ostre!), małże na parze, „caldeirada/caldereta” (danie z ryb i ziemniaków doprawiane oliwą i octem), „caldo gallego/pote” (galicyjski bulion warzywny), ryby czy owoce morza. Do tego wszystkiego polecamy lokalne wina (na przykład Ribeiro czy Albariño). Na deser proponujemy zamówić dwa tradycyjne przysmaki: ciasto pielgrzyma tarta de Santiago i likier orujo (tradycyjna jest jego czysta odmiana, ale występuje on również w innych wersjach smakowych: ziołowej, śmietankowej, kawowej itd.).Inną dobrą alternatywą na zjedzenie obiadu jest udanie się na targowisko Mercado de Abastos, otwarte od poniedziałku do soboty w godzinach od 8.00 do 14.00. Oprócz podziwiania jego architektury i zwiedzenia straganów z rybami, mięsem i warzywami, można tu skorzystać z usług świadczonych przez stoiska z jedzeniem serwowanym na wynos, smakować potrawy przygotowywane na miejscu lub spróbować słynnej „miniaturowej kuchni”.

Po obiedzie podążamy ulicami Franco lub Villar w kierunku Parku Alameda. Zajmie nam to zaledwie 10 minut. Idąc spokojnym krokiem, odkrywamy jego dostojne aleje, gaje, fontanny, rzeźby i budowle (kapliczka Santa Susana, pawilon koncertowy, gołębnik itd.). Ponieważ znajdujemy się na wzniesieniu, rozpościera się przed nami fantastyczna panorama miasta. Schody łączą park z ogrodami kampusu uniwersyteckiego, a więc podejdziemy, by je również zobaczyć.Ponownie wracamy do centrum, ale tym razem zmieniamy trasę, aby przejść obok Wydziału Geografii i Historii, kościoła San Fiz de Solivio i budynku targowego Mercado de Abastos. Podążamy dalej w kierunku Parku Bonaval, co umożliwi nam zwiedzenie dwóch muzeów miejskich. Na naszej drodze mijamy klasztor San Agustín, kościół Santa María del Camino i bramę Puerta del Camino.

Wchodzimy do kompleksu, który tworzą kościół i klasztor Santo Domingo de Bonaval, który jest jednocześnie siedzibą Muzeum Ludności Galicyjskiej. Najbardziej zaskakujące są tutaj potrójne kręcone schody, prowadzące na poszczególne kondygnacje budynku. Bez wątpienia zasługują na uwiecznienie na zdjęciu. Następnie zmieniamy styl i udajemy się do Galicyjskie Centrum Sztuki Współczesnej, które znajduje się tuż obok. Jest ono nowoczesne na zewnątrz i w środku, gdyż zostało zaprojektowane przez uznanego architekta Álvara Siza.

Pomimo że ten kompleks kulturowy znajduje dość daleko od centrum miasta, ciekawą opcją spędzenia popołudnia jest zwiedzenie Cidade da Cultura de Galicia, w którym wizytę można zarezerwować na jego stronie internetowej. Znajdziesz go na szczycie Monte Gaiás. Twoją uwagę z pewnością zwróci awangardowa architektura jego budynków autorstwa amerykańskiego architekta Petera Eisenmana. Możesz ją samodzielnie podziwiać z zewnątrz, od Wież Hedjuk po plac centralny. Istnieją ponadto zaprogramowane wizyty z przewodnikiem.

Kończymy wizytę w muzeach i wracamy do katedry. Chodzi o to, by zobaczyć ją w blasku nocnego oświetlenia. Nie zajmie nam to więcej niż 20 minut. Przechodzimy przez bramę Puerta del Camino, plac Cervantesa, ulicę Azabachería, i dochodzimy do San Martin Pinario. Zatrzymujemy się na chwilę na Plaza del Obradoiro, aby kontemplować oświetlone zabytkowe budynki otaczające plac: katedrę, hotel Parador de los Reyes Católicos, Pałac Rajoy i Colegio de San Jerónimo.

Po takim dniu zasłużyliśmy sobie na dobrą kolację. Rozglądamy się więc za restauracją, w której skosztujemy pyszne dania z ryb, owoców morza lub ryżu. Po kolacji natomiast możemy się skusić na słuchanie muzyki i mały kieliszeczek. Na obszarze starego miasta znajduje się wiele lokali i pubów z przyjemną dla oka aranżacją wnętrz i miłą atmosferą.